REHBERLİK EKİM 2017 AYLIK BÜLTENİ

Merhaba sevgili veliler;

Eğitim öğretim yılımızın 1.ayını doldurmuş bulunmaktayız. Eylül ayı boyunca çocuklarımızla okula uyum çalışmaları yaptık ve eylül ayını güzel bir şekilde tamamladık. Okula başlama süreci her çocukta farklı olabilir. Kimi çocuk rahat şekilde başlar kimi çocuk uyum sürecini biraz daha uzatabilir. İsteğimiz her çocuğun okula huzurla başlaması ve güvenli şekilde gününü tamamlamasıdır. Burada dikkat edeceğimiz önemli konulardan biri çocuğumuzla nasıl iletişim kurduğumuzdur. Okulu ve öğretmeni çocuğumuza nasıl anlattığımız çocuğumuz için okul olgusunu belirleyici rol oynar.

Her bebek dünyaya geldiği andan itibaren etrafıyla ilişki halindedir ve çevresindekiler tarafından anlaşılmak ister. Kendisine bakan birincil kişiler özellikle anne babası bebekle ne kadar konuşur ve onu ne kadar kabullenirse bebekte anne,babasına ve dünyaya o kadar güvenir.Çocuk büyüdükçe anne babanın davranışlarına,duygularına,mimiklerine fazlasıyla odaklanır.Bu durum çocuğun anne babasıyla olan iletişimin kalitesini belirler.

Çocuğumuzla sağlıklı bir iletişimimizin olması için öncelikle çocuğumuzu dinlemek,onu tanımak ve yaptığı davranışları anlamlandırmak gerekir.Çocuğu dinlemek ona değer verdiğinizi,kabullendiğinizi gösterir herseyden önce...Duygularını anlamak ve çocuğunuzu tanımak onun kendini daha rahat ifade etmesini sağlayacaktır. Neden okula gelmek istemediğini sormak ve çocuktan cevap beklemek ve onu anladığınızı ifade etmek önemlidir. Etiketlemek,istediğimiz kalıba sokmaya çalışmak ya da davranışlarına karşı önyargı olusturmak ciddi bir iletişim hatasıdır.Her defasında aileden bu tarz tepkiler görmek çocuğu bir süre sonra donuk,pasif ve duygusuz yapar. Mesela ‘bak arkadaşın ne güzel gidiyor,sen öyle değilsin’ya da okula giden çocuklar akıllı çocuklardır’ gibi ifadeler çocuğu ketler. Okulla ilgili gereksiz ve uzun bilgiler vermek, okulda güzel durursa yapacağınız şeylerle ilgili vaatlerde bulunmak ya da kurallara uyması için öğretmeni korku nesnesi kullanmak çocuğun okul algısı açısından olumsuz olacaktır ve adaptasyonu gecikecektir.

İletişim kurarken çocukla göz teması kurmak,ona güven verecek şekilde sırtını kavramak ve yaşına uygun konuşmak sağlıklı bir iletişimin olmazsa olmazıdır. Çocuğa tepeden bakıp sert bir dille konusmak ya da sürekli nasihat vermek onun gözünde kocaman bır dev gibi görünmekten başka bise degildir.

Yanlış bir davranış yapmış olsa bile ondan bahsederken öncelikle olumlu yönlerini vurgulayın. Bu davranışı ile onu sevmenizden bir şey eksilmediğini hissettirmelisiniz. Olumlulardan sonra olumsuz davranışlar nedenleri ile vurgulanmalı ve çözüm için birlikte yeni kararlar alınmalıdır.”Sen hep böylesin” gibi baskıcı ifadelerden kaçınılmalı.Almış olduğunuz her yeni karar ya da koymuş olduğunuz her kural kararlı ve sürekli bir biçimde uygulanmaya devam edilmelidir. Sağladığınız tutarlılık doğru davranışın yerleşmesini sağlayacaktır.Nezaket cümlelerine bol bol yer verin.TEŞEKKÜR EDERİM,RİCA EDERİM VB.Emir cümleleri yerine ALIRMISIN,VERİRMİSİN gibi nazik ifadeler kullanın.Özellikle olumsuz bir davranışla ilgili konuşurken daha çok pedagojik hikayelerden yararlanın.Sorunu bu dille daha rahat çözebilirsiniz.Çoğu zaman çocuğumuza sarılmak,öpmek,koklamak,ona sevginizi göstermek konuşmaktan

çok daha etkili olacaktır.Unutmayın çocuklar sözlerden çok davranışlara odaklanırlar.Eğitim yılımızın bol iletişimli ve mutlu geçmesi dileğiyleJ

                                                                           PSİKOLOG BÜŞRA AYRANCI